De Pont; Gerhard Richter

Gerhard Richter, als schilder kun je er gewoon niet om heen. Vroeg of laat is er die confrontatie. Waarom zouden we schilderen? Richter wist het ook niet en is maar foto’s gaan schilderen. Laten ze bij de Pont nu een super mooie collectie Richters bij elkaar hebben hangen. Het leek me dus zinvol de Richters in De Pont eens nader te inspecteren. En hoe zou hij zijn hoekjes doen? Plakt hij zijn randen af of werkt hij gewoon heel netjes? Op al die vragen krijg je hieronder antwoord. Maar waarom we nog zouden schilderen, tsjah, daar kom ik ook niet uit.

Allereerst veel kleine doekjes van dezelfde afmetingen.

Abstraktes Bild (1-120) - 29x38cm 120-delig Olieverf op doek

Abstraktes Bild (1-120) - 29x38cm 120-delig Olieverf op doek

Grijs op multiplex? Het is in ieder geval een houten paneel.

Graues Bild - 145x150cm Olieverf op hout

De Moritzen zijn 1 van de beste werken die Richter ooit gemaakt heeft. De eerste omdat het een perfecte foto is, maar het lepeltje is deels onbeschilderd gebleven. Dat levert toch een realistisch beeld op maar met een schilderkunstige ingreep.

Moritz I - 51x46cm Olieverf op doek

Moritz I - 51x46cm Olieverf op doek (detail)

De tweede is ontzettend sterk omdat deze vooral nog niet ‘af’ is.

Moritz II - 62x52cm Olieverf op doek

Detailfoto voor de hoekjes, hij vouwt ze naar binnen, en de overduidelijk niet afgeplakte randen.

Moritz II - 62x52cm Olieverf op doek (detail)

Nog meer grijs…

Grau, Strahlen - 50x43cm Olieverf op doek

Overduidelijk dat Richter zijn doekranden niet afplakt. De randen zijn zo bekeken spannender en authentieker dan het monochroom zelf.

Grau, Strahlen - 50x43cm Olieverf op doek (detail)

En het laatste werk aldaar.

Graues Bild - 200x200cm Olieverf op doek

Richter, bijna altijd te zien in de Pont.