De Pont (b); Howard Hodgkin

Gisteren hadden we al Raoul De Keyser behandeld uit de Pont, nu waar we eigenlijk voor gingen; Howard Hodgkin.

Hij maakt zoals hij het zelf noemt “representational pictures of emotional situations.” Oftewel gevoelsmatig werk aan de hand van herinneringen. Nu is dat niets nieuws want dat horen we 100 maal voorbij komen bij kunstacademie studenten. Toch is het in zijn geval zeer kritisch. Hij spreekt zelf ook niet van een mooi schilderij maar een goed schilderij. Conceptueel of intellectueel is het werk dus niet, toch produceert hij archetypische schilderwerkjes. De kwaliteiten zitten hem dan ook in de penseelstreek en de kleuren. Voor een Engelsman zijn het nogal heldere kleuren. Doorgaans wordt dat verklaard met zijn regelmatige reizen naar India en zijn daarbij behorende collectie schilderijen uit dat land.

We kunnen vanuit zijn criteria dus weinig woorden vuil maken over de werken. Het ene werk is wat meer geslaagd dan de andere. Vooral de grotere missen wat intensiteit ten opzichte van de kleinere werken. Toch zijn er verbluffend simpele toch krachtige werken te zien. De lijsten zijn vaak onderdeel van de schilderwerken maar maakt de werken niet echt beter. Het is een typische schildersschilder dus misschien is het ook wel een manier om zijn werk voor een breder publiek interessant te maken. Het klinkt in elk geval een stuk hipper om te zeggen dat hij de lijsten schildert als onderdeel van het werk dan om te zeggen ik schilder mijn eigen emoties.

In elk geval hier een enorme rits aan foto’s en wat details. Geniet er van. En ga vooral kijken bij De Pont.