De Appel – Dirk Braeckman

Kijken doe je met de ogen open. Maar als je nergens naar kijkt, kijk je niet met de ogen dicht. Het kijken naar het niets is het kijken naar vloeren, plafonds, gordijnen of de structuren van de muren. Je kijkt naar niets en het kijken wordt een gedachteloos staren naar een leegte van fysieke manifestaties.

Datzelfde doet Dirk Braeckman (1958) met zijn foto’s. Je kunt er naar kijken maar altijd kijk je naar een leegte. Wat rest is het medium zelf en de structuur. In die laatste onderdelen verschijnen zijn beelden, niet naar wat hij dan precies fotografeert.

De betekenis van die beelden liggen geheel besloten in de beelden zelf. Daarover spreken in door middel van taal is niet te doen, want als je weer eens zit te staren en iemand vraagt waar je naar kijkt, is het antwoord ook altijd “niets”.

De tentoonstelling bij De Appel is niet heel groot maar ondanks het bescheiden formaat enorm indrukwekkend. Een goede tentoonstelling waar we net als over het werk, weinig woorden aan vuil hoeven te maken. Een aanrader dus.