[Een nieuw item op dit blog. Ben je een kunstenaar en volg je dit blog? Lees dan dit vooral. Allemaal heel tof dat we 10.000 bezoekers hebben, maar we hebben geen idee wie jullie allemaal zijn. Niet iedereen gebruikt twitter of facebook. Daarom leek het ons leuk als lezers zichzelf kunnen presenteren aan ons, maar ook aan die andere 9.999 bezoekers in die maand. We vragen dan ook, lijkt het je leuk om jezelf hier te presenteren? Stuur ons dan een mailtje naar info@Lost-Painters.nl.
Ik heb een van onze eerste facebookfans gevraagd om het spits af te bijten voor de “doet het zo…” reeks. Daniela Schwabe laat hier haar schilderkunsten zien en legt even uit hoe ze daar toe komt. Daniela, alvast bedankt voor je inzending. ]
Mijn naam is Daniela. Ik ben 25 jaar oud en woon en werk in Utrecht. Ik heb Vrije Kunst gestudeerd aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. In 2009 ben ik afgestudeerd (Cum Laude) met als specialisatie schilderen.
Het is voor mij belangrijk om elke dag te schilderen om in een constante flow te blijven. Ik werk altijd aan meerdere schilderijen tegelijk. Dat betekent dat de werken elkaar onderling beïnvloeden en op elkaar gebaseerd zijn. Wanneer ik het doek heb opgespannen en geprepareerd laat ik het eerst een tijdje staan in mijn atelier. Om er aan te wennen. Ik gebruik geen gevonden beeldmateriaal, maar begin met een basaal idee van kleuren en lijnen. Als materialen gebruik ik olie- en lakverf op canvas. Laag voor laag voeg ik beelden toe aan een schilderij, maar nog vaker schilder ik juist weg wat er al was. Hierbij onderzoek ik de mogelijkheden om hetgeen wat er is op een zodanige manier te vernietigen dat er een nieuw beeld ontstaat.
In mijn schilderijen zoek ik bewust en onbewust contrasten op. Dit doe ik door beelden te vermengen en op die manier te balanceren tussen beeld en vlek, teken en betekenis. Dit proces gaat net zo lang door totdat het schilderij mij zelf verrast. Dan weet ik dat het af is.
Leuk nieuw item voor het blog.
Wat betekenen de letters als titel? Zit er een structuur/methode achter hoe je tot een dergelijke drieletterige titel komt, heeft het een meerwaarde (welke?)? Is je motivatie tijdens het maakproces en het eindresultaat een puur esthetische te noemen?
(de vragen dolen al enkele dagen door mijn hoofd, toch maar even vragen dan…)
Dag Jordy,
@Jordy
Persoonlijk vind ik dat elk schilderij een titel nodig heeft, omdat je zo beter weet waar je het over hebt. (Neem bijvoorbeeld veel schilderijen van Robert Zandvliet; Deze hebben geen titels en probeer dan maar eens iemand uit te leggen welke je nou bedoelde..)
Daarom heb ik ervoor gekozen om ze allemaal drieletterige titels te geven. Deze ontstaan door eigen associaties die ik met het schilderij heb, andermans associaties of in welke periode het schilderij is gemaakt. Maar net als de benaderwijze voor de schilderijen staat het je bij de titels vrij om ze op je eigen manier te interpreteren.
Wat betreft de motivatie; Ik maak inderdaad esthetische keuzes, maar om te zeggen dat ze mijn daadwerkelijke beweegredenen zijn zou ik niet willen zeggen. Eerder maken de esthetische keuzes deel uit van het proces.
(Bedankt voor je reactie!)