Cokkie Snoei; 7 Alumni, photographs and film

Je kunt je afvragen of we in de zomer en net na die zomer niet wel heel erg veel aanstormend talent te verwerken krijgen. Niet alleen zijn er de eindexamenexposities, maar daarna lijkt iedere galerie of tentoonstellingsruimte wel een selectie te maken met enkel en alleen net afgestudeerden. Met ongeveer 600 nieuwe beeldend kunstenaars per jaar is het niet onhandig dat er selecties worden gemaakt maar toch, wat heeft dat voor zin?

Cokkie Snoei Overzicht

Je bent net afgestudeerd, natuurlijk wil je zo snel mogelijk je werk aan de wereld laten zien. Het is dan ook heel goed dat (hoofdzakelijk) galeries en kunstinitiatieven ook die verse kunstenaars een platform geven. Immers, je moet ergens beginnen en een solo in het Stedelijk of liever nog De Pont zit er niet direct in. Maar, daarna begint het al snel te wringen, het jaar erop ben je al weer vergeten want is er een nieuwe lading talentvolle kunstenaars. Wie zit er dan nog op je te wachten? Zijn er dan nog galeries die je werk willen laten zien?

Bij de eerste tentoonstellingen met jong talent werden de kunstenaars daadwerkelijk beschouwd als jonge talenten. Maar zelfs ik heb de afgelopen paar jaren gemerkt dat er een overvloed is aan talenten. Talent zijn is goed, maar zonder structurele steun en exposure houdt het snel op met het kunstenaarschap. Het talent heeft de belofte dan niet waar gemaakt en is dan al weer vergeten door de nieuwe lading.

Uiteindelijk zal het weinig verschil uitmaken met toen er nog niet direct de hype was van vers afgestudeerden. De kunstmarkt kan weinig meer kunstenaars dragen dan het dragen kan. Wel is het spijtig te moeten merken dat je als kunstenaar bijna direct met je afstudeerpresentatie de belofte moet waarmaken. Afwachten en paar jaar aanklooien zit er bijna niet meer in. Want wie weet je naam naar 3000 andere kunstenaars nog?

Bij Cokkie Snoei is op dit moment een selectie van zeven kunstenaars te zien die zich bezig houden met fotografie of zich daar op een bepaalde manier toe verhouden. Ook hier talenten waarvan ze het in principe qua werk allemaal al waar maken, werk wat precisie en noodzaak heeft. De vraag is alleen, blijven het talenten of gaan we hier in de toekomst nog meer van horen? Ik daag hierbij Cokkie Snoei uit om deze kunstenaars over twee jaar nog eens te tonen. Dan hebben deze kunstenaars in elk geval de tijd om hun belofte over twee jaar echt waar te maken.

Anna Melnykova – Pieta – 90x139cm Epson inkjet op Hahnemuhle papier

Dirk Hardy – Deconstructing the language of ideology – 96x252x252cm Lamda print op Kodak Endura papier en dibond

Doris Jongerius – Untitleds (From the series ‘A sense of home’) – Diverse afmetingen, Epson inkjet print op dibond

Doris Jongerius – Untitled (From the series ‘A sense of home’) – 15x10cm Epson inkjet print op dibond

Henri Verhoef – Man Up 1 & 2 – 124x99cm Fine-art prints op Hahnemuhle Harman

Jeffry Spekenbrink – Timeless Redemption (From the series ‘The Downside of Beauty) – 80x120cm – Inkt op hout

Jeffry Spekenbrink – Timeless Redemption (From the series ‘The Downside of Beauty) – 80x120cm – Inkt op hout (deatil)

Lisette Frimannslund – Day 8, 16,27,59 (version 2) – 27x33cm Zeefdruk + Oostindische Inkt op Canon inkjet print

Lisette Frimannslund – Day 11, 16,54,08 – 27x33cm Zeefdruk + Oostindische Inkt op Canon inkjet print

Lorena van Bunningen – Objects are Notes – Installatie

Lorena van Bunningen – Objects are Notes – Installatie (detail)

Deze selectie van jonge talenten is nog tot en met 4 oktober te zien bij Cokkie Snoei te Rotterdam.