De natuur als uitgangspunt nemen is voor kunstenaars nu niet echt bepaald nieuw te noemen, laat staan origineel. Maar toch weten ze bij CODA er in te slaan een groepstentoonstelling te maken omtrent dat thema wat zeer de moeite waard is.
Dat is allereerst omdat ze werken hebben uitgekozen van kunstenaars waar je niet direct aan denkt, sommigen wel, maar vooral veel niet. Dat heeft ook te maken met het opvallend aantal sieraden wat bij de tentoonstelling betrokken is. Dat had een geforceerde toevoeging kunnen zijn maar door scherpe keuzes passen ze er geheel vanzelfsprekend bij.
Daarnaast hebben ze vooral werken uit gekozen die minder bekend zijn. Dan zou je kunnen denken dat ze gewoon eenvoudig uit hun eigen depot werken hebben gekozen, maar wie de bordjes leest ziet dat de curator bij galeries, kunstenaars, verzamelaars en diverse musea is langsgegaan om specifieke werken op te vragen. Ook hierbij krijg je nergens de indruk dat werken er te geforceerd bijgehaald zijn, alles klopt op een goede manier bij elkaar.
Als derde is te zeggen dat CODA op een zeer beperkte oppervlakte veel werken weet te tonen zonder dat ze elkaar in de weg zitten. De indeling van de tentoonstelling is zeer doordacht gedaan.
Dat laatste valt te zeggen over het geheel, het is doordacht gedaan. Nergens worden bekende namen geleurd omdat het bekende namen zijn, alles klopt zonder dat het saai wordt. Dat terwijl het onderwerp al zo oud is als Methusalem. Complimenten voor de curator want niet alleen is het een goede tentoonstelling, het laat ook zien dat de natuur nog altijd een legitieme en een bodem is voor kunstenaars om vanuit te werken.
Grotere afbeeldingen door op de foto te klikken.
De tentoonstelling is nog tot en met 7 september te zien bij CODA te Apeldoorn.
Laat een reactie achter;