Cinnnamon; Micha Patiniott – Babooshka-ya-ya!

Daar waar de alledaagse werkelijkheid even wordt omgebogen. In een oogflits denk je iets te zien wat je vervolgens verkeerd blijkt te hebben gezien. Even denk je een bekende te zien en terwijl je die persoon wilt roepen kom je er achter dat het een totaal onbekende is. Of het gevoel van deja vu, alsof je het al eens hebt meegemaakt. Soms zie je in je ooghoek iets gebeuren dat bij nadere inspectie totaal onmogelijk blijkt. Het zijn van die kleine momenten dat we gewezen worden op onze ervaring van de alledaagse werkelijkheid. Omdat onze verbeelding ons net op het verkeerde been zet.

Micha Patiniott Overzicht

Het werk van Micha Patiniott (1972) zet ons ook een fractie van een moment op het verkeerde been. Althans, deel van zijn oeuvre kan als dusdanig begrepen worden. Met ogenschijnlijk groots gemak en een vleugje nonchalance worden vanzelfsprekendheden opgerekt. Je zou het kunnen afdoen als visuele beeldgrappen maar daarmee doen we het werk tekort. Humoristisch is het zeker, lollig daarentegen niet. Misschien zit het verschil in de aard van de grap, is het onderbroekenlol of is het eerder poëtisch? Bij Micha is het duidelijk eerder dat laatste dan het eerste. Het zijn heel alledaagse objecten die hij gebruikt. Boeken, honden, mensen, zwanen en hier en daar een schroef. Maar een schroef met armen, een hond met meerdere koppen, een zwaan met een oneindige hals, dat zijn andere zaken.

Dat Patiniott vervolgens die dingen vlot en heel vanzelfsprekend schildert maakt dat het heel even ook vanzelfsprekend wordt. “Waarom zou een schroef met armen niet kunnen? Waarom dat dan niet? Hier kijk dan, het kan wel.”

Een recente ontwikkeling in het werk van Micha Patiniott zijn de twee sculpturen die te zien zijn. Ruimtelijke verbeeldingen van objecten die eigenlijk niet bestaan. Daar waar de schilderijen een meer schetsmatige mogelijkheid openen zijn de sculpturen meer tot vorm en daarmee grenzen ze meer aan de werkelijkheid van alle dag. (Namelijk als daadwerkelijk object en niet als de optie van een object.) De grap is er nog en tegelijk wordt het echt meenes.

Heel even, lijkt Patiniott de werkelijkheid op het verkeerde been te willen zetten. Soms is dat raak en soms, misschien is het dan ook wel juist raak.

Micha Patiniott – Book of Void – 51x61cm Olieverf op linnen

Micha Patiniott – Days of our Lives – 105x85cm Olieverf op katoen

Micha Patiniott – Mnemonics – 50x60cm Olieverf op linnen

Micha Patiniott – Que Sera, Sera – 120x95cm Olieverf op polyester canvas

Micha Patiniott – Spirit and the Screw – 113x90cm Olieverf op polyester canvas

Micha Patiniott – Sunday, Monday, Happy Days – 105x80cm Olieverf op polyester canvas

Micha Patiniott – Sunday, Monday, Happy Days – 105x80cm Olieverf op polyester canvas (detail)

Micha Patiniott – Sunday, Monday, Happy Days II – 95x70cm Olieverf op polyester canvas

Micha Patiniott – The Full Story – 61x61x41cm Papier, lijm, klei, olieverf en linnen

Micha Patiniott – The Godley Screw – 130x105cm Olieverf op polyester canvas

Micha Patiniott – The Jump – 70x80cm Olieverf op linnen

Micha Patiniott – The Offering – 44x55x90cm Papier, lijm, klei en stokje

Micha Patiniott – The Offering – 44x55x90cm Papier, lijm, klei en stokje (detail)

Micha Patiniott – The Offspring I & II – 75×60 Olieverf op katoen & 45x35cm Oliepastel en olieverf op linen

Micha Patiniott – The Swan – 90x75cm Olieverf op polyester canvas

Deze tentoonstelling is reeds enige tijd geleden. Iets met goede voornemens en beter laat dan nooit. Maar het was tot en met eind december te zien bij Cinnnamon te Rotterdam.