Centraal Museum (a); Recht voor zijn raap

Erik en ik zijn afgelopen woensdag naar @CentraalMuseum) Centraal Museum te Utrecht gegaan. Aldaar twee tentoonstellingen; Recht voor zijn raap en Op papier. Gezien de totaal andere aard van de […]

Erik en ik zijn afgelopen woensdag naar @CentraalMuseum) Centraal Museum te Utrecht gegaan. Aldaar twee tentoonstellingen; Recht voor zijn raap en Op papier. Gezien de totaal andere aard van de tentoonstelling en het gewoon stukken makkelijker blogt, splits ik ze op. Dat hadden we ook met Het Temporary Stedelijk moeten doen. Morgen dus deel twee.

Recht voor zijn raap

Recht voor zijn raap. Stip 2010 en kunst nu is eigenlijk de volledige titel. Het is een selectie gemaakt uit alle jonge talenten die via Fonds BKVB een startstipendium hebben ontvangen. Van de 350 kunstenaars hebben ze er in Utrecht 31 uitgekozen. Er is gekozen uit verschillende disciplines en geprobeert daarmee een beeld te geven van “wat er nu leeft” binnen de kunstwereld.  “Ondanks alle verscheidenheid kan de aard van de werken gekarakteriseerd worden als helder, direct en de confrontatie zoekend: recht voor zijn raap.” Niet enkel en alleen worden er aanstormende talenten getoond, enkele namen hebben inmiddels al redelijk naam weten op te bouwen.

De geselecteerde namen; Alberto De Michele (t/m 22 augustus), Alfons Hooikaas, Anna Bas-Backer, Atelier NL, Awoiska van der Molen, Christien Meindertsma, Demakersvan, Felix Weigand, Gijs Kast, Idan Hayosh, Iris van Herpen, Jennifer Pettersson, Jeroen van Bergen, Job Wouters, Joep Overtoom, Jonas Staal, Lola Landscape Architects, Katrin Maurer, Marc Koehler, Marijn van Kreij (die we ook wel kennen als de man achter Endless Lowlands), Miranda Cleary, Monika Kluckova, René van Engelenburg, Reineke Otten, Rob Hornstra, Rogier Klomp, Roos van  Soest, Sjocosjon, Tom Verbruggen (beter bekend als TokTek), Ton van Zantvoort, Wikke van Houwelingen

En van deze selectie maakte wij ook weer een kleine selectie. Opvallend is het relatief grote aantal audiovisuele producties. Wat ook opvalt is de verschrikkelijk donkere en matig verlichte ruimte. Dat maakt niet alleen het fotograferen maar ook het kijken lastig. Ook is er veel te veel gepropt in een te kleine ruimte waardoor sommige werken totaal niet tot hun recht komen. Beetje jammer van Centraal Museum dus. Over de algemene linie is er wel te zeggen dat er inderdaad veel helder werk tussen zit dat zich nagenoeg direct laat begrijpen. Jammer is wel dat er weinig complex gelaagd werk is. Of dat komt door de keuze van het Centraal Museum of dat echt de algemene trend is blijft natuurlijk de vraag.

Allereerst het werk dat er van Tom Verbruggen “hangt”. Het gaat om Moederkoek, zijn moeder bakt cake voor de aanwezigen en Tom maakt met behulp van haar acties (sensoren en dergelijke) een geluidsstuk. Prima geluidskunst dat ook nog eens beeldend werkt.

En erg tot de verbeelding sprekend gevlochten hekwerk. Al wel eerder gezien (ook door verschillende kunstenaars). Maar de naam van deze maker is me ontgaan. Blijft wel leuk om naar te kijken en misschien dat ze bij Heras eens er een stel moeten aankopen.

hekwerk

hekwerk

Prachtige stille beelden van Awoiska;

Awoiska van der Molen

Awoiska van der Molen

Jeroen van Bergen is goed vertegenwoordigd. Hij investeert overduidelijk veel tijd in zijn bouwsels die er dan ook erg mooi uitzien. Vergis je niet, zijn tekeningen die nauwelijks te zien (laat staat te fotograferen) zijn, zijn minstens even de moeite waard.

Jeroen van Bergen

Jeroen van Bergen

Jeroen van Bergen

Jeroen van Bergen

Jeroen van Bergen

Jeroen van Bergen

Er is overigens ook schilderwerk te zien. Gelukkig, want we zijn zelf ook schilder en dat zien we graag. Joep Overtoom is met twee grote doeken vertegenwoordigd. Vlak en lekker geschilderd, maar door het opplakken van diverse objecten wordt het toch spannend. Jammer dat de detailfoto’s te blurry zijn om iets op te zien.

Joep Overtoom

Joep Overtoom

Joep Overtoom

Joep Overtoom

De werken van Miranda Cleary zijn wat losser geschilderd en leveren prima beelden op. Maar zijn ergens ook heel saai. Aan de ene kant heel direct maar het lijkt alsof het dat stiekem niet wil zijn. Dat werkt niet zo heel goed.

Miranda Cleary

Miranda Cleary

Miranda Cleary

Miranda Cleary

De werken van Marijn van Kreij zijn niet direct schilderijen maar wel schilderachtig te noemen. Hij toont twee kleine werkjes en één hele grote. De kleine zijn voller en geconcentreerder dan de grote. Maar, door die grote is hij wel lekker aanwezig in een dergelijke tentoonstelling. Anders zou je er waarschijnlijk zo voorbij lopen.  Dat moet je zeker niet doen.

Marijn van Kreij

Marijn van Kreij

Marijn van Kreij

Marijn van Kreij

Het werk van Gijs Kast houd het in het midden tussen schilder- en tekenillustraties. Prima gedaan, hij verstaat zijn vak door directe beelden te leveren.

Gijs Kast (?)

Gijs Kast

Gijs Kast

Gijs Kast

Wat dit klein werk precies hier doet is mij volstrekt onduidelijk;

ATELIER NL

ATELIER NL

Dit werk wel. Al weet ik nog niet waarom ik het zo sterk vind. Is het een stoel met licht en tapijt?

Christien Meindertsma

Christien Meindertsma

Ten slotte de grafische vormgeving van Reineke Otten. Ze heeft op een boeiende en inzichtelijke manier allerlei demografische statistieken verwerkt.

Reineke Otten

Reineke Otten

Reineke Otten

Reineke Otten

Al met al dus een rommelige tentoonstelling, maar altijd leuk om te zien waar het geld van de belastingbetaler zoal in geïnvesteerd wordt. En het risico van investeren is ook altijd, het kan iets opleveren, maar het kan ook misgaan. De toekomst zal het uitwijzen.