De Amerikaanse kunstenaar George Condo (1957) toont voor het eerst in Europa een grote selectie uit zijn oeuvre. Museum Boijmans Van Beuningen presenteert de Europese première van ‘George Condo: Mental States’. Meer dan zeventig schilderijen en sculpturen uit Amerikaanse en Europese collecties zijn deze zomer te zien in Rotterdam. Condo wordt geroemd om zijn verbazingwekkende technische bekwaamheid, stilistische veelzijdigheid en originele onderwerpen.
Boijmans heeft wel vaker grote knallers van solotentoonstellingen, zo onlangs nog Kees van Dongen en binnenkort JCJ Vanderheyden, nu is het George Condo. Een schilder de we kennen van de cd-cover van Kanye West. En nu de bekende vraag; wat levert dat dan op? Allereerst een enorme stapel knalgoede schilderwerken.
Zijn inhoudelijke kanten worden door Boijmans in mijn ogen wel erg kneuterig gesteld en zeker met citaten die misschien ook niet de beste keuzes zijn, maar wel erg toegankelijk voor het grote publiek. Daarin zit hem eigenlijk ook de kracht van zijn werk, toegankelijk werk dat lekker knalt maar ook echt potverdorie goed geschilderd is. En, en dat mag best wel eens gezegd worden, de zwartgallige humor die er soms in zit is eersteklas. Goed werk dus.
Hier verder een beeldverslag samen met de bekende detailfoto’s. Dit is weer zo’n tentoonstelling die iedereen gezien moet hebben die iets met verf doet. Een goede van Boijmans om deze tentoonstelling vanuit New York naar hier te halen.
Allereerst krijg je een enorme wand te zien met een enorme collectie (zie ook de afbeelding hier bovenaan). Hieruit blijkt niet alleen zijn enorm veelzijdige schildertechniek, maar ook juist een consistentie in de benadering van het beeld als fenomeen los van dat schilderen. Continu herken je dat de werken van dezelfde hand zijn, al lijkt die hand steeds andere gedaantes aan te nemen.
Dan waren er ook nog een hoop andere werken op andere wanden;
Dat werk is dus lekker vettig geschilderd zoals het eerbetoon aan Rembrandt behoort te zijn.
Dit werk is dan weer heel minimaal van opzet, knalt enorm dat rood.
Een heel mager opgezet doek. (Zo zie je maar, die Condo kan alles schilderen.)
Lichtelijk sociaal kritisch engagement is hem ook niet vreemd.
Maar melancholie doet hij ook prima.
Een prachtig werk waarbij hij de afbeelding weg is gaan schilderen, dat levert een beeld op dat zowel heel plat als heel ruimtelijk werkt.
Een eerbetoon aan Picasso…
Een subtielere ode aan Picasso.
En nog een leuk kruisbeeld, die zijn er niet zo veel…
Is nog te zien tot 25 september. Gaan!
Wat mij betreft een schilder die nogal wat cliches opstapeld.
@Giel, super dankjewel voor die opmerking, dat was ik vergeten te zeggen; ik had natuurlijk al op de bekende andere blogs Condo voorbij zien komen en ik zag het zelf als een flauwe post-modernist. Inderdaad, alles wat we al kennen op een hoop en wat is dan de meerwaarde? Maar als je daar dan voor staat zie je toch dat het echt op zijn minst een ontzettend goede schilder is met een lekkere vleug zwarte humor. Ga even in het echt kijken en laat me dan weten of je er nog steeds zo over denkt.
5 jaar later geef ik je helemaal gelijk niek!