Over Van Eyck is al heel veel gezegd en gedaan. Lang werd hij beschouwd als een van de uitvinders van de olieverf, wat feitelijk onjuist is, olieverf was rond 500 al gebruikelijk in China en Afganistan. Daarbij blijkt zijn ‘olieverf’ nog opvallend veel ei te bevatten, maar ook dat allemaal ter zijde. Zijn status in zijn tijd is vergelijkbaar met die van Da Vinci in de zijne, als een genie. De werken van Van Eyck zijn verantwoordelijk voor de toepassing van olieverf en de ontwikkeling van de Vlaamse Primitieven en zijn daarmee een ijkpunt voor de westerse kunstgeschiedenis.
Het is opvallend dat Boijmans bij geen enkel werk vermeld of het gemaakt is met tempera of olieverf. Wel wordt vermeld of het paneel op doek is. In de geschiedenis zijn enkele werken van paneel overgebracht op doek omdat met name in de Hermitage (Sint Petersburg) het klimaat van dermate kwaliteit is dat werken op paneel het niet overleven.
Van de hand van Van Eyck zijn nog maar slechts een twintig tal werken bekend. Dat heeft te maken met de tijd, soms raken werken beschadigd, kwijt of is het restaureren niet goed gegaan. Ook zal de beeldenstorm veel werken hebben doen verdwijnen. Toch was Van Eyck in zijn tijd beroemd. Dat heeft ook te maken met het feit dat hij een van de eerste was die geen anonieme figuren schilderde, hij schilderde individuen. De mens werd in die tijd zelf verantwoordelijk voor zijn leven en dus deed ook van Eyck zijn best ‘als ik kan’ om zijn werken te maken. Hij is een van de eerste geweest die zijn werk signeerde. Dat is zijn mythevorming natuurlijk alleen maar ten goede gekomen. Van Van Eyck zelf zijn er nu dus slechts 3 werken te zien en daarnaast 2 waarvan er aannemelijk is dat ze van zijn hand zijn en daarnaast werken van zijn hand op perkament.
Het topstuk van de tentoonstelling is de Annuciatie (uit Washinton). Niet alleen het formaat maar ook de nuances in de techniek maken duidelijk dat hij hier een flinke poos mee bezig is geweest. Ooit was er een mooie documentaire over gemaakt onder de Private Life of a Masterpiece vlag. (kon alleen dit fragment vinden op youtube).
Naast de selecte aantal werken van Van Eyck dus vooral ook omgeving en context. Opvallend weinig namen (want het waren ambachtslieden) en veel onduidelijkheden. Maar als er iets is wat duidelijk wordt is dat de 15e eeuw, opvallend veel overeenkomsten met de huidige tijd heeft qua omgang met beeld. Er was massaproductie en mensen in het beeld werden (relatief gezien) individueel benaderd. Het verschil zit hem in de betekenis die niet zo zeer materieel is, maar vooral vanuit een aardse mentaliteit naar een spirituelere dimensie moet leiden. Een aspect wat ook aanzienlijk anders is, is de tijd die er in bepaalde werken is gestoken. Ook al zijn veel werken relatief klein, er zijn weken, maanden soms zelfs jaren aan werken in gestoken. Dat zien we nu ook nog maar zelden.
Een nadeel van de tentoonstelling is helaas ook een begrijpelijke, vanwege de kwetsbaarheid van veel werken is de ruimte erg donker. Hierdoor zijn werken niet altijd even goed te zien. Dat is spijtig maar een noodzakelijk kwaad. Het is beter dan ze überhaupt niet te tonen, want daarvoor zijn veel van deze beelden te belangrijk voor de westerse cultuurgeschiedenis.
Deze tentoonstelling is nog te zien tot en met 10 februari bij Boijmans te Rotterdam en is eigenlijk evenals de vaste collectie verplichte kost.
Deze film verklaart ook een beetje, tussendoor, waarom van Eyck een zwarte potloodtekening als ondergrond heeft.
Het is werkelijk interessant, kost wel een uur,
http://m.youtube.com/watch?feature=related&v=JKbFZIpNK10
Misschien moet je deze link knippen en plakken, maar hopelijk werkt het ook zo.
@C. Straatman,
Dank voor de reactie, ik ken de documantaire van Hockney al heb ik nog altijd zo mijn twijfels over de juistheid er van. Maar wel leuke insteek.
Overigens, Jan v Eyck schetste niet met een potloodt maar juist met subtiele zilverstift.