‘Bad artists copy, good artists steal’ is in 1 zin samengevat waar de tentoonstelling bij Boetzelaer-Nispen over gaat. Niet zo zeer het stelen zelf maar wel hoe de bron van een beeld kan worden ingezet in een nieuwe context waarbij de originele context verdwijnt of juist wordt gebruikt of zelf misbruikt.
Zo gebruikt Lucky PDF voor de ontwerpen kunstwerken van anderen. Zo gebruikt Ed Fornieles simpelweg een twitter feed op specifieke zoektermen en restanten van feestjes. Zo gebruikt Chirstopher Kulendran Thomas kunstwerken van voor Sri Lanka bekende kunstenaars om die om te vormen naar een hedendaags discours. Zo gebruikt Hannah Perry beeldmateriaal van zichzelf, maar ook van haar ouders, vrienden en diverse andere bronnen om er zelf een nieuw beeld mee te maken.
Het werk van Chirstopher Kulendran Thomas slaagt er wat mij betreft het meest sterk in om een werk te annexeren zonder radicale aanpassingen op het object zelf, maar het toch helemaal in een nieuwe context te halen. Daarbij zit er duidelijk een problematiek in van hoe kunst binnen een bepaalde context functioneert. In Sri Lanka houden ze er duidelijk andere voorwaarden op na dan de hedendaagse Westerse kunstwereld dat doet. Door het toepassen van hedendaagse kunstingrepen (zoals TL-lichten, glas en spiegels) wordt het al snel ‘kunst’.
Het werk van Benedict Drew is vooral qua mentaliteit een toevoeging op deze tentoonstelling. Niet omdat hij zo zeer beeld annexeert, maar wel omdat hij die relatie van betekenis en context ter discussie stelt; “Stop met kijken naar mij”. Maar dan ben je als toeschouwer altijd te laat.
Mooie inhoudelijke en toch toegankelijke tentoonstelling van een frisse galerie die gelukkig buiten het gebruikelijke Amsterdamse circuit heeft gekeken. Tentoonstelling was nog te zien tot en met vandaag bij Boetzelaer/Nispen te Amsterdam.
Laat een reactie achter;