Gisteren had ik het bij het stuk over het 175-jarige jubileum van Arti et Amicitae over hoe je je als kunstenaar op de kaart kunt zetten. Daar zijn veel verschillende manieren voor waarvan deelname aan sociëteiten als Arti er één van is. Een andere is het oprichten van een kunstinitiatief. Niet dat je daar zelf heel vaak te zien hoeft te zijn, slechts je actief verhouden tot andere kunstenaars en ze dingen mogelijk maken zal er al snel voor zorgen dat anderen jouw opvallen.
Billytown is al meer dan 10 jaar een kunstinitiatief. Nog steeds zijn er de ateliers, maar het initiatiefstuk is een heuse commerciële artist-run gallery. Dit klinkt misschien als een radicaal vernieuwend concept, dat is het verre van. Niet alleen is het buiten Nederland al langer gebruikelijk dat actieve kunstenaars een galerie runnen, het is binnen Nederland weinig nieuws dat (ex-) kunstenaars galeries oprichtend. Het cruciale verschil zit hem hierin dat er bij Billytown een hele groep is die bepaalt wat er te zien zal zijn.
Hoeverre dat verschilt van een reguliere galerie zal hem vooral in het verschil zitten dat de kunstenaars die de galerie runnen zelf vooral nog kunstenaar zijn. Ze hoeven dus niet zo zeer winst te maken, maar eerder proberen uit de kosten te komen en dus meer risico durven te nemen met de galerie als dusdanig. Dat zou kunnen betekenen dat Billytown gewoon hetzelfde blijft als voorheen, maar dan met een prijslijst in plaats van een titellijst, en dat we ze gaan terugzien bij beurzen.
Bij de eerste galeriepresentatie is de hele groep te zien.De ruimte oogt licht en open en afgezien van de wat vreemde ligging buiten het centrum van Den Haag een perfecte galerie. Iedere kunstenaar van Billytown toont minstens één werk. Omdat het op zijn zachtst gezegd lastig is om als hele groep een tentoonstelling in te richten is er een curator gevraagd dit voor ze te doen. De werken krijgen alle ruimte die ze nodig hebben. Als groepstentoonstelling is het een beetje warrig. Wie dit ziet vanuit de blikken van de toekomstige curatoren vanuit Billytown zelf mag er een divers programma verwachten. Dat zou Billytown als galerie in elk geval een frisse verschijning maken binnen het galerielandschap waarbij de meeste een zeer uitgesproken stilistische stempel hebben. Billytown zou daarmee een galerie kunnen worden met kunstenaars die eigenlijk helemaal niet bij een galerie passen, maar dus wel bij Billytown.
Leuk is ook de ‘kitchen’ waarbij, als ik het goed begrepen heb, iedere maand een andere kunstenaar zijn werk mag tonen op voordracht van een kunstenaar van Billytown.
De eerste tentoonstelling van Billytown als galerie was nog tot en met 6 juni te zien.
Laat een reactie achter;