[Ook Peter Jochems werd aan de hand van een discussie hier eerder gevraagd zijn inzending te doen van het gebeuren omtrent Art Rotterdam. Ook hij pakt er dingen uit die ik niet boeiend vond, en andersom waarschijnlijk ook. Dankjewel Peter voor jouw blik!]
Op 11 februari heb ik samen met een goede vriendin en haar dochtertje achtereenvolgens ArtRotterdam en de RAW art fair bezocht. Twee beurzen die gelijktijdig liepen, ik vermoed dat de combinatie door veel mensen gemaakt is.
De twee beurzen hebben een groot verschil van sfeer en opzet. Het werk wat er stond en hing leek dit ook te weerspiegelen. Ik had ook het idee dat er veel meer schilderwerk hing op de RAW art fair dan op ArtRotterdam. Voor het visuele geweld dat meteen een indruk op je maakt moest je bij de RAW zijn, op ArtRotterdam was het conceptueler en moeilijker toegankelijk, zo leek het.
Mijn persoonlijke ervaring was dat ik op de RAW, na ArtRotterdam op adem kwam. Ik vond de aankleding leuk, ook bijvoorbeeld de expo in het donker op de eerste verdieping. Het was ook erg leuk voor kinderen. Niet dat een kunstbeurs dat per sé moet zijn, maar ik vond het leuk om te zien hoe een aantal kinderen bij een levendige robot bijvoorbeeld stonden te kijken. Ook het lounge- ofwel bar- ofwel eetgedeelte was in dezelfde sfeer aangekleed met in het midden een soort van groot kussen waarop kinderen konden spelen.
De feestelijke sfeer van de RAW art fair was iets dat mij en mijn gezelschap veel meer aansprak en waardoor we nog lang bleven hangen na het kunstkijken.
Hieronder volgt een persoonlijke keuze van wat ik tegenkwam en wat me op de een of andere manier opviel.
ArtRotterdam
RAW Art Fair
Een richtingaanwijzer in stijl
De Eastpak tassen van Eastpak Artist Studio riepen bij mijn gezelschap bijzondere jeugdherinneringen op 🙂
Op YouTube heb je allerhande filmpjes waarin met Lego legendarische filmscenes nagedaan worden. Je hebt nu zelfs de Bijbel in Lego. Nu heeft iemand dus ook ontdekt dat je Lego kan schilderen. [Ego Leonard schildert ze niet alleen, er zijn sculpturen van zijn hand.]
De foto is wat bewogen maar het geeft een indruk van hoe de hal met de galeriestands was ingericht.
Deze robot bewoog en maakte geluid. Dit deed mij denken aan de trollenkoning in de Efteling die vanuit z’n grote boom de mensen toespreekt. Na verloop van tijd stond er ook een publiek van kinderen gefascineerd naar te kijken. De houdingen die de robot innam waren raak getroffen.
In dit werk is een wereld op zich gecreëerd in de achtergrond.
Een rauw beeld op de RAW art fair. Ik vond het niet mooi maar op de een of andere manier deed het me wat.
Dit beeldje viel mij op vanwege de techniek van het 3d printen. Een ontwerp uit de computer is driedimensionaal uitgevoerd door een 3d printer. Ook de kleuren zijn subtiel aangebracht, vooral de huidtinten. De oppervlaktestructuur had iets zachts en fluweelachtigs, ik was niet de enige die het wel had willen aanraken.
Heel erg vervreemdend is het als je er omheen loopt en je ziet hoe realistisch die duim is.
Ik ben een liefhebber van het werk van Johanna. Het is kleurrijk, sprankelend, levendig en fascinerend.
Vervreemdend zo’n uitvergrote voetbal in een kleine ruimte. Omdat er een klein kindje meeliep viel het op hoeveel ballen (voetballen, tennisballen ed.) verspreid over beide beurzen her en der in kunstwerken verwerkt waren. Grappig hoe zoiets dan je aandacht trekt.
Interessant , echte objecten en hun geschilderde tegenhangers.
Gao Yuan lijkt gekeken te hebben naar negentiende-eeuwse schilderkunst voor inspiratie.
Voor mij het kunstwerk met de grappigste titel die dag; Ik ben saai en heel gewoon.
Interessante combinatie van ruwe en fijngeschilderde passages.
Iedereen die Velazquez zijn geniale compositie gebruikt als inspiratie heeft bij mij automatisch al een streepje voor. Zelfs als die zo vreselijk verkracht wordt als in dit werk.
Ik vond het werk van Kris Knight fascinerend om te zien. Dit was dan weer werk dat ik graag in een andere, rustiger context zou willen zien, hoe leuk ik de opzet van de RAW art fair ook vind.
Dit zijn allemaal gaatjes. Op een afstandje deed het me aan een soort sterrenhemel denken. Van dichtbij dacht ik even dat het houtworm was. Het effect vond ik mooi op een afstand.
Een kroonluchter in stijl.
De robotpaaldanseressen waren erg grappig en het toont iets van de speelse aankleding van de RAW art fair.
Zoals gezegd was de RAW art fair toegankelijker dan ArtRotterdam. Ik hoop dat de RAW art fair een jaarlijks terugkerend evenement wordt, naast ArtRotterdam. Ik ben benieuwd of de indruk die ik nu had (minder toegankelijk en conceptueler bij ArtRotterdam tegenover toegankelijk en visueel juist erg prikkelend bij de RAW art fair) ook een blijvende tegenstelling wordt bij die gelijktijdig lopende beurzen of dat dat toch anders is volgend jaar.
We kunnen voortaan als we beiden ergens (zoals in dit geval) beter eerst foto’s uitwisselen alvorens te publiceren. Ik heb een aantal betere foto’s van dezelfde kunst dan jij, en andersom. Jij zegt dat het bewerken zoveel tijd kost, en ik vind hetzelfde. Think about it:-)
@Henkjan, kom maar op met jouw verslag van Rotterdam ;), ben benieuwd wat jij er zoal uit haalde!