Arti et Amicitae; Tomorrow Never Knows

Arti et Amicitae bestaat dit jaar 175 jaar en viert dat met een terugblik, de huidige stand van zaken en de toekomst.

De terugblik was een tentoonstelling samengesteld door Wim van Krimpen met het werk van Kees Verwey waarbij Jan van der Ploeg de wanden onder handen nam. Daarnaast was er een overzicht van de afgelopen 60 jaar met een greep van wat leden toen maakten. De huidige stand van zaken was een salonpresentatie van alle huidige leden en nu dus een blik op de toekomst.

Natuurlijk, de echte toekomst zullen we pas weten op het moment dat het actueel is geworden, maar met deze manifestatie probeert het zicht te krijgen op hoe kunst zichtbaar gemaakt kan worden en mogelijke vormen voor de toekomst.

Daarom zijn er externe curatoren aangesteld uit diverse relevante posities, vinden er residenties plaats en andere vormen van het zichtbaar maken van kunst.

Artists in residence: Kasper Jacobs & Frank Koolen, Eddie the Eagle Museum (met Jeff Andrea), Maze de Boer, Roos van Haaften, Feiko Beckers
Site-specific installatie: Sachi Miyachi. Tijdens de tentoonstelling ontwikkelt zij het Arti-pigment en geeft zij een rondleiding door de verborgen ruimten van Arti.
Gast curatoren:
– Galeriehouder Rianne Groen presenteert in ‘Grand Gestures’ werk van Scarlett Hooft Graafland, Bas van Wieringen, Sven Sachsalber, Simon Kentgens en Luuk Schröder.
– Verzamelaar Alexander Ramselaar presenteert werk van Ronald Cornelissen, Anya Gallaccio, Dolores Marat, Daniel Gustav Cramer, Edward Burtynsky, Lara Almarcegui, Philip van Wolputte, Remco Torenbosch en Beat Streuli.
– Kunstblogger Niek Hendrix/Lost Painters
– Radio Neverno: Moritz Ebinger en Hans Kuiper zullen in hun project Radio Neverno de kunstenaars en vele andere gasten interviewen.

Mijn deelname is vanuit het perspectief van de kunstenaar die zelf zijn zichtbaarheid organiseert en anderen zichtbaar maakt. Ik ben zowel kunstenaar als blogger en die twee dingen lopen in elkaar over en versterken elkaar (en ja, belangenverstrengeling ligt altijd op de loer). Ik zal dit in een volgend artikel verder duiden. Arti is in principe ook ooit zo begonnen, vanuit kunstenaars die elkaar opzochten en zichtbaarheid afdwongen door haar organisatievorm, een manier van werken die in de toekomst ook vast en zeker van belang blijft.

Hier nu vooral een verslag van wat er te zien is bij Arti, ik zal in een volgend artikel in gaan op mijn deelname hierin maar ook vanuit de vraag; wat zijn de posities nu en hoe gaan die er in de toekomst mogelijk uitzien.