Ik moet er absoluut niet aan denken, mijn werk in een restaurant. Het werk als achtergrond voor mensen die gulzig nog een glas wijn achterover gooien. Of net beginnend aan de champignonsoep.
Niet dat er iets mis is met restaurants, maar hoe serieus neem je jezelf als kunstenaar als je je werk zo in een restaurant toont? Maar, als het dan echt moet, hoe zou je dan kunst in een restaurant kunnen tonen? Hoe toon je kunst in een restaurant? En niet onbelangrijk, wat voor soort kunst kan dat aan? En wat voor restaurant kan dat dan aan?
Eerlijk is eerlijk, het is dat Hester Alberdingk-Thijm de curator is. In het dagelijks leven is zij de directeur van de kunstcollectie van Akzo Nobel die onder haar bewind een sterke collectie heeft opgebouwd. Ze heeft de taak op zich genomen om dus een tentoonstelling in een restaurant te organiseren en dan ben ik toch wel benieuwd hoe ze die bovenstaande vragen oplost. Haar oplossing zit hem ten dele in een overkoepelend thema ‘pudding’. Zowel luchtig als zoet en een tikkeltje absurdistisch in zijn banaliteit. Dankzij die insteek, die natuurlijk perfect aansluit bij een eetgelegenheid, kan ze zowel op vorm als op inhoud werk selecteren. Dat is gedaan met zowel enkele bekenden als ook wat jonger talent. Sommige werken zijn mierzoet (zowel qua kleur als smaak), anderen hebben een scherper randje zoals het werk van Danielle Hoogendoorn en Jeroen Kusters (hun werk lijkt me minder smakelijk op je bord). Het zijn overwegend kunstwerken die sterk hun eigen ruimte opeisen. Dat Rothko zijn werken niet in een restaurant wilde is duidelijk, maar vrijwel alle kunstwerken hier kunnen het prima hebben. En andersom even zo goed. Het resultaat is een galerie in een restaurant, of een restaurant in een galerie. Want ja, de meeste werken zijn ook gewoon te koop.
Misschien dat er dan toch ook wel ergens een restaurant is waar mijn eigen werk prima zou passen…
Deze tentoonstelling spreekt me niet zo aan, maar kunst in een restaurant vind ik zeker kunnen en mag je ook best serieus nemen. (Toen ik nog maar pas studeerde heb ik ooit wel eens iets anders beweerd, maar wijsheid komt met de jaren zullen we maar zeggen.) Het is toch een verworvenheid van de hedendaagse kunst dat ze hybride is en op allerlei plekken kan opduiken zonder plat te worden (als het een goed werk is).