De gemiddelde beursstand is een aantal meters diep, en een aantal meters breed met wanden van rondom de 3 a 4 meter hoog. Natuurlijk wil je als galerie een mooie presentatie maken en vervolgens het proberen te verkopen.
Maar, niet alle kunst past in zo’n stand. Sommige werken zijn simpelweg te groot of niet in te richten in zo’n stand. Speciaal voor dat soort kunstwerken is er de Unlimited afdeling bij Basel. Daar zijn naast films, hele grote objecten, veel objecten als 1 werk en totaal installaties te zien. Eigenlijk de bekende strategie om indrukwekkend werk te maken; groot of veel dus. Want je kunt je afvragen hoe zinvol het is om een gigantische Carl Andre te tonen (laat staan te verkopen) of schilderijen van meer dan 6 meter hoog (waarom in hemelsnaam) etc etc.
Vervolgens kun je je afvragen voor wie dit soort werken getoond worden met als doel te verkopen. De meeste werken staan te ver van de reguliere beurs af om als eye-catcher te gebruiken voor ander hanteerbaarder werk van dezelfde kunstenaar te verkopen. Musea kunnen dit soort werk niet zomaar meer kopen omdat heel veel te duur is voor die musea. Ik denk dan ook dat dergelijk werk vooral gaat naar particuliere musea en multimiljonairs met te grote lege kamers in huis.
Toch, zet twee heel grote objecten naast elkaar en ze moeten elkaar bewijzen op hun beeldende kwaliteiten naast het formaat. Sommige werken kunnen alleen ook maar zo getoond worden en zouden op een gewone beurs simpelweg niet functioneren als beeld. Die schilderijen en die grote Carl Andre worden ineens meer naast groot alleen en er zijn maar weinig plekken waar dergelijke gigantische werken bij elkaar getoond worden. (Ik moet dan in Nederland even aan de Onderzeebootloods denken in Rotterdam, maar verder zou ik zo snel geen vergelijkbare plekken weten.) Dat maakt deze beurs meer dan alleen een verkoopplek voor galeries.
Basel Unlimited is nog tot en met zondag te bezoeken, net als de rest van de beurs.
Fijn Niek, dank je wel!