Vorig jaar was mijn eerste bezoek aan Art The Hague waarvan de slotsom was dat het me enorm meeviel. De kwaliteit was weliswaar wisselend, maar zeker voldoende om op nationaal niveau een relevante bijdrage te leveren aan het kunstklimaat. Een toegankelijke beurs, maar zonder dat dat direct betekent dat er veel rotzooi te zien is.
Het mooie aan deze beurs is dat er Trojaanse paarden te vinden zijn. Zo moet je bijvoorbeeld denken aan een Navid Nuur bij Heden of een solopresentatie met het werk van herman de vries. Daar waar de KunstRai lijkt een gebrek te hebben aan (neo-) conceptuele kunst is dat hier wel te zien. Toegankelijke kunst is de hoofdmoot, maar dat wil niet zeggen dat er geen moeilijkere dingen te vinden zijn. Dat maakt de stap naar een kunstbeurs als ArtRotterdam aanzienlijk kleiner en ik denk dat dat een goede ontwikkeling is. Niet dat het ene beter dan het andere is, maar het is duidelijker hier dat het een ander stuk is van dezelfde taart.
Afijn. Hier volgt een beeldverslag van dingen die om diverse redenen opvielen. Voor grotere afbeelding klik je op de foto’s.
Art The Hague is nog tot en met 5 oktober te bezoeken, een goede combi met Rothko.