Art Cologne 2016; Eins, zwei, Wechselschritt

Een serieus gecureerde tentoonstelling bij de entree van een tentoonstelling is vragen om problemen. Immers, mensen willen doorgaans vooral zo snel naar binnen en laten de ingang voor wat het is. De omstandigheden zijn kortom niet echt ideaal.

Eins, zwei, Wechselschritt overzicht

Tijdens Art Cologne was bij de ingang een tentoonstelling te zien die op basis van het 50 jarig bestaan van de beurs liet zien hoe de verbanden lagen tussen Nederland, België en Duitsland. Hoe media en generaties zich tot elkaar verhouden en vooral verschillen. Bovenstaande kanttekeningen daargelaten was het toch een zeer geslaagde tentoonstelling. De rede dat het hier nu nog verschijnt heeft verder niet zo veel met de tentoonstelling zelf van doen, maar met wat er dankzij deze tentoonstelling duidelijk wordt.

Toen Art Cologne 50 jaar begon zag het kunsten landschap er totaal anders uit dan dat nu het geval is. Galleries waren er nog aanzienlijk minder en ook waren het des tijds vooral mensen die een podia willen geven aan kunst die ze goed vonden. Verkoop deed aanzienlijk minder ter zake, daarvoor was de handel. De grenzen tussen kunstinitiatieven en galeries was dus een stuk minder hard dan dat nu het geval is.

Je ziet het niet direct aan de tentoongestelde werken, maar wie op heeft gelet bij de lessen kunstgeschiedenis merkt dat de kunstenaars heel andere carrières  hebben door de jaren heen. Kunstenaars uit de vroegere periode werkten wel samen met galleries, pas vanaf de jaren ’80 zie je dat er supersterren gemaakt gemaakt worden van kunstenaars door galeries.

Niet alleen werkt de kunstwereld nu heel anders, er zijn er ook veel meer kunstenaars. In de periode dat Beuys opkwam waren de meeste academies nog echt tekenleeraaropleidingen. Slechts een enkeling werd daadwerkelijk beeldend kunstenaar.

Deze tentoonstelling laat zich zodoende niet enkel lezen als een reis door de tijd van kunstenaars die allen de beurs passeerden, het maakt ook bewust dat de kunstmarkt en kunstwereld in de tussentijd aanzienlijk zijn veranderd.

• 1967-1976 – Joseph Beuys, Marcel Broodthaers, Stanley Brouwn
• 1977-1986 – Ger van Elk, Georg Baselitz, Panamarenko
• 1987-1996 – Wim Delvoye, Marlene Dumas, Rosemarie Trockel
• 1997-2006 – Manfred Prenice, Joëlle Tuerlinckx, Daan van Golden
• 2007-2016 – Navid Nuur, Alicja Kwade, Peter Buggenhout
• 2016 – Sine van Menxel, Melanie Bonajo, Nora Schultz

Joseph Beuys – Mit dem Ende der modernen Kunst fangt die Kunst erst an – 225x125cm Foto met tekst door Beuys, 1979

Marcel Broodthaers – La Pluie, Project pour un texte – 2,0minuten, 16mm film, 1969

Stanley Brouwn – 1m 1;1/3 – 31x314cm Inkt en potlood op papier, 1976

Ger van Elk – Pulling Babies – 350x180x5cm, Kleurenfoto op canvas en elastiekjes, 1980

Georg Baselitz – Mond – 46x51x11cm Brons en hout, 1984

Panamarenko – Aeromodeller 1 – Mixed media

Panamarenko – Aeromodeller 1 – Mixed media

Marlene Dumas – Art is stories told by toads – 180x90cm Olieverf op canvas, 1988

Rosemarie Trockel – My Dear Colleagues – 51x40x8cm, Wol en plastic, 1986

Manfred Pernice – Bell II, 1-14 (No 4+5) – 190x202x87cm Spaanplaat en kunsthars, 1998

Joelle Tuerlinckx – Bac-room ‘grand white cube, ou Etude pour salle museale & titre object ‘ petit object blanc’ ou titre object ‘4,5x30x30’ (#2 of 3) & Balle de chape ‘Stell Floor’ in ’31 mar 2005′ 12 Boites metal 320g & Vrai Faux-bois ‘BW – 7,5x334x5’ & Diapositives d’exposition ‘drawing’ Stella Lohaus gallery’ – Mixed media, omstreeks 2002

Daan van Golden – Castelldefels – 23 maal 14x9cm Silver bromide prints, 1966-1999

Daan van Golden – Castelldefels – 23 maal 14x9cm Silver bromide prints, 1966-1999 (detail)

Navid Nuur – Recaptured from the Collective – 403x110cm en 85 lijsten van ieder 30x25cm, Een gedachte, inkt, kladpapier, overgetrokken daktoppen isolatie platen, 2014

Alicja Kwade – Die Menge des Moments – 1100x500cm Zandsteen, 2015

Peter Buggenhout – The Blind Leading the Blind #45 – 230x200x270cm IJzer, polystereen, PU schuim, polyseter, doek, karton, hout en huisstof, 2011

Sine van Menxel – Stilleven & Zonder Titel & IIIIII & Atelier – 90x67cm & 64x52cm Zilver gelatine prints 2016

Melanie Bonajo – Progress vs Regress – 54minuten Full HD film + installatie, 2016