Het gebeurt zelden dat kunstenaars hun werk vrijwillig opofferen voor het haardvuur. In de geschiedenis zijn natuurlijk wel enkele notoire zelfvernietigers van werk bekend. Bacon was misschien wel de bekendste, die vernietigde niet alleen al zijn vroege werk, maar ook tijdens latere jaren gebeurde het regelmatig dat een doek het atelier niet verliet.
Bij Decemberlicht ligt het iets anders. Kunstenaars bieden hun werk aan bij een veiling waarbij er geboden kan worden. Daar wordt dan vervolgens geboden ‘what you think is fair’. Zodra de kunstenaar akkoord gaat met een prijs, gaat het werk naar de koper. Indien er niet geboden is, of onvoldoende, belandt het werk op de brandstapel.
Dat werk van kunstenaars geveild wordt volgens een pay-what-you-think-is-fairprincipe is natuurlijk supertof, zo worden Nijmeegse toestanden voorkomen; weet de kunstenaar altijd zeker dat het verkocht wordt voor een redelijke prijs. Het enige nadeel is dat kunstenaars te snel ja zouden kunnen gaan zeggen en zo hun eigen markt devalueren.
Dat kunstenaars hun werk in het vuur gooien is natuurlijk jammer van het werk, maar soms heel begrijpelijk. Het is niet alsof ik nooit werk weggegooid heb omdat het niet goed genoeg was. Natuurlijk moet er ook een moment zijn waarop het goed is, maar de brandstapel is soms noodzakelijk. Ook natuurlijk om net als Bacon misschien een periode af te sluiten, de Freudiaanse vadermoord, afrekenen met het verleden, blanco raken en opnieuw te kunnen beginnen. Ofwel, allemaal erg begrijpelijk.
Het idee om ‘afgekeurd’ werk te tonen voordat het in rook opgaat is best wat voor te zeggen, het is een laatste maal het werk nog kunnen zien terwijl dat werk misschien wel super bijzonder is. En hier is het ook begrijpelijk dat het misschien wel gekocht wil worden.
Toch is het ook ergens een rare positie; enerzijds wil je het opofferen en ermee afrekenen, anderzijds verkopen zodat het bij iemand aan de muur hangt. Want eigenlijk is er maar 1 intentie van de twee mogelijk vanuit de kunstenaar; of het te willen vernietigen, of het te willen verkopen (voor het geld, de mogelijkheid om nieuw werk te maken). Het is een concept dat wringt, vanuit de positie van de kunstenaar.
Levert dat nu een interessante tentoonstelling op? Het concept is in elk geval boeiend om te zien wat er misschien wordt opgeofferd.
Stijn Kriele , Roland Sips ,Anutosh ,Anne Pillen, Erik van Liere, Gijs van Lith , Arno Mertens, Femke Dekkers , Ewoud Bakker, Henze Boekhout, Rosa van Oers , Andra Stultiens, Annika Sakic , Jordy Koevoets , Brigitte Picavet, Diego Sindbert, Paul Bogaers , Roel Sloot , Marjo Vaessen ,Corry van Hoof , Gerda Stevens ,Jolande van Lith , Marieke Mein , Steph Byrne Simone de Groot , Frans van Lent , Jenny Ymker, Egbert Aerts
Nog te bieden (via website hier) en te zien tot 18 december (afsluiting om 8 uur) bij Argument te Tilburg.
Op foto 3 is het geen Marieke Mein!
@Samuel, Dankjewel voor de reactie, scherp opgemerkt en inderdaad. Is aangepast.