![Ieder beeld verteld zo zijn eigen verhaal. Niet zo zeer de ontstaansgeschiedenis waar ze bij kunstgeschiedenis vaak op lijken te hameren, het jaartal en wie de maker was. Maar, vooral […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Apice-for-Artists1.jpg?resize=640%2C250 "Apice for Artists; Seán Hannan – The Stuff of Legend")
Ieder beeld verteld zo zijn eigen verhaal. Niet zo zeer de ontstaansgeschiedenis waar ze bij kunstgeschiedenis vaak op lijken te hameren, het jaartal en wie de maker was. Maar, vooral een intrinsieke betekenis.
Seán Hannan (1986) zijn werk lijkt juist te gaan over het verhalen vertellen zelf. In de gang hangt een boekje met de titel ‘Irische Volksmärchen’, Ierse Sprookjes dus. En wat verder in de ruimte staat een lekkere lederen bank, waar je wordt uitgenodigd op te gaan zitten. Voor je neus staat een oude phonograaf. Als de galeriehouder hem aanzet hoor je een krakende stem het een en ander vertellen. De wasrollen hebben respectievelijk de titels ‘Once Upon a Time, My Father Told me, A Story About a Man, Who did not praise God, And all His Angels’ waarmee ook het verhalen vertellen aldaar nog eens extra bevestigd wordt.
Het is duidelijk dat Hannan het systeem van verhalen vertellen analyseert en uitzoekt. De beelden vertellen in zijn geval dus het verhalen vertellen. Een meta-laag in het beeld zijn dus.
Het enige beeld wat in eerste instantie afbreuk lijkt te doen aan het ‘verhalen vertellen’ thema is het Muybridge werk. Hier zie je een bekende reeks van Muybridge aangevuld met andere beelden er overheen van andere paarden en haar ruiters. De titel ‘240p‘ doet richting YouTube wijzen (een van de kwaliteitmodussen). En zodoende is de cirkel toch weer rond richting het vertellen van verhalen. Want waar anders dan YouTube gaan nu de verhalen, de memes rond?
De vraag is dan alleen nog wat dat ‘verhalen vertellen’ thema en haar werking toevoegt aan het verhaal op zichzelf? Oftewel, is de meta-laag niet enkel een uitvlucht om niet echt een betekenis te hoeven maken?
Sean Hannan – Onbekende Titel (Irische Volksmärchen)
Sean Hannan – 240p – 37x60cm Goldfibre inkjet print
Sean Hannan – Waxcylinertwomen,jpg – 130x100cm Siberisch krijt op papier
Sean Hannan – Waxcylinertwomen,jpg – 130x100cm Siberisch krijt op papier (detail)
Sean Hannan – Once Upon a Time, My Father Told me, A Story About a Man, Who did not praise God, And all His Angels – 11,30minuten Phonograaf en vijf waxcilinders, geluidsinstallatie
Sean Hannan – Once Upon a Time, My Father Told me, A Story About a Man, Who did not praise God, And all His Angels – 11,30minuten Phonograaf en vijf waxcilinders, geluidsinstallatie (detail)
Sean Hannan – Once Upon a Time, My Father Told me, A Story About a Man, Who did not praise God, And all His Angels – 11,30minuten Phonograaf en vijf waxcilinders, geluidsinstallatie (detail)
Tentoonsteling is nog te bezoeken tot en met de 27e. Om 8 uur zal er die avond een Question and Answer zijn. Bij Apice for Artists te Amsterdam
Intelligent commentaar bij wel erg cerebrale kunst. Dit is voor mij ‘werken’.
hi Nieck,
bedankt voor je commentaar, hierbij een reactie van degene die voor jou de phonograaf heeft aangezet 🙂
die meta-laag in het beeld – het vertellen van verhalen – zie ik niet zozeer als een uitvlucht van, maar als een poging om te reflecteren op de hedendaagse folklore (lees: informele uitwisseling van non-institutionele informatie) en de verschuiving van de discours waarin deze traditie plaatsvindt. Vanuit zijn eigen Ierse achtergrond is Sean opgegroeid met mythische verhalen, een overeenkomstig begrijpen van de werkelijkheid dat zijn wereldbeeld vanzelfsprekend heeft beïnvloed. Nu deze vorm van collaboratieve interactie (memes zoals jij het noemt) langzaam aan het verdwijnen is, zie je dit proces heden ten dage op een heel andere niveau functioneren; digitale internet groeperingen die middels interactieve gespreksvoering legendes op het web creëren. Ik ben het met jou eens dat je je afvraagt wat het beeld ansich voor betekenis heeft. Mijn inziens is Sean’s verhaal echter zodanig gefragmenteerd, dat vanuit die specifieke vorm juist het beeld ontstaat – een samenkomst van ideeen, speculaties, mythen, feiten en vertellingen die zich niet lijken te willen significeren.
@Daniela (Nieck met ck is nieuw 😉 )
Dank voor je reactie, en op meeste punten dank voor de verheldering. Overigens, memes zijn niet aan het verdwijnen, ze zijn juist overal te vinden op het web. Memes zijn beelden die zich door een speciaal patroon in betekenis aanpassen zonder het beeld te veranderen. Hierdoor ontstaan betekenissen op ideen die er zijn en zodoende een weg naar buiten vinden. De overeenkomst met het werk van Hannan is dat zijn werk in zekere zin ook een meme is, het volgt een bepaald patroon van beelden die er al zijn en verschuift daarin door inhoudelijke ingrepen te doen de betekenis van het geheel zonder dat het oorspronkelijke patroon verdwijnt. (wat overigens ook het grote verschil is tussen een ready made en dit, een ready made is het patroon op zichzelf zonder ingreep).
Voorbeelden van memes hier: memegenerator.co/
Ha Niek, ja dat bedoelde ik ook, het collaboratieve proces van waarheidsvorming (of beeldvorming op een abstracter niveau) is juist volop aanwezig op het internet. De meme dus.
bedankt voor je reactie en wellicht tot vanavond – dan houden we een Q&A met PhD scholar Andrew Peck die onderzoek doet naar internet mythologieën.
groet Daniela