Annet Gelink Gallery; The Bakery; Bridget Mullen

The Bakery is voor zover ik weet één van de kleinste presentatieruimtes in Nederland. Veel meer dan 4 vierkante meter zal het niet zijn. Nu is het natuurlijk onderdeel van een veel grotere galerie maar het wordt vaak onafhankelijk geprogrammeerd. Soms met heel experimenteel werk, maar in dit geval toevalig met heel toegankelijk schilderwerk van Bridget Mullen (1976).

Gek hoe in zo’n compacte ruimte toch nog een heel overtuigend statement gemaakt kan worden. Het zijn slechts een zestal werken. Geen wandvullende massieve lappen, maar klein zijn ze ook niet bepaald.

Het werk van Mullen is zowel divers als onderling samenhangend tegelijk. Het is niet direct een samenhangende reeks. Geen overeenkomstige onderwerpkeuzes of schilderkunstige handeling die bij alle werken terugkomt. Het is speels, bedachtzaam en figuratief. Een zeldzame combinatie van elementen. Je ziet palmbomen, gezichten, mensfiguren. En tegelijk de kleurverlopen, de formele penseelexperimenten en vreemde compositorische keuzes. De samenhang is dus niet zo zeer te vinden in direct visueel herleidbare elementen, maar in de attitude. Een kwaliteit die haar direct ver boven veel andere schilders doet uitsteigen. Geen paar oppervlakkige ideetjes die continue worden uitgebuit maar een praktijk die veel verder reikt dan dergelijke herhalingsoefeningen.

Het is bijna jammer dat de tentoonstelling zo klein en compact is.