Hoeveel indruk kunnen acht kleine schilderijen maken? Het werk van Rezi van Lankveld (1973) is klein, de meeste doeken meten rondom de 50 bij 40 centimeter. Bescheiden van formaat maar ook het kleurenpalet is niet heel heftig, de kleuren zijn nergens heel verzadigd. De enige kleur die rechtstreeks zo uit de tube lijkt te komen is het zwart. Toch maken de werken elk een enorm dynamische indruk.
Van Lankveld gebruikt slechts incidenteel een kwast. Een werk heeft duidelijk geschilderde wolken maar het merendeel is door giettechnieken ontstaan. Dat maakt dat er veel onvoorspelbare dingen gebeuren maar ook altijd een balans is tussen een groter gebaar waarin details ontstaan in de randgebieden. Doordat het werk ten dele zichzelf maakt is het voor de schilder ook duidelijk steeds een spel tussen toelaten en begrenzen. Een spanning die je als toeschouwer ook direct aanvoelt.
Daar waar veel schilders met vreemde technieken vervalen in oppervlakte behandelingen, ontstaat er bij Van Lankveld een duidelijk picturale entiteit. De schilderijen zouden landschappen kunnen zijn, akkervelden, of een extreem zeezicht. Niet dat haar werk op enige wijze figuratief zou moet zijn, het werk draagt simpelweg vaak dat gevoel van die situatie uit. Slechts een enkele maal verwijst een werk duidelijk naar een landschappelijkheid, het werk ‘best friend‘ heeft wolken.
Bovenal zijn het schilderijen waar enorm veel te zien valt, zowel in de afbeelding als in de wijze waarop het gemaakt wordt. Het zijn maar acht schilderijen, maar het overkomt me maar zelden dat acht schilderijen zoveel impact weten te maken.
Is nog tot en met 16 januari bij Annet Gelink Gallery te Amsterdam.
Schitterend werk; zou graag die hele galerie leegkopen voor Sinterklaas 🙂
@Henkjan, Dan moet jij wel echt heel erg lief zijn geweest dit jaar ;).