Uit de serie Amsterdam (die morgen eindelijk afsluit met nog 2 posts) Annet Gelink Gallery.
Felix Gmelin
Bij Annet Gelink is namelijk schilderwerk te zien, dus dat mag niet ontbreken. Het betrof de eerste Nederlandse solo voor Felix Gmelin (1962) die het werk van zijn vader wil afmaken. Een bepaald Freudiaans probleem dus. Al blijkt het hier vooral te gaan om een historisch onderzoek naar hoofddeksels.
Dat levert een brave tentoonstelling op waar weinig leven in zit. Dat is jammer want een slechte schilder is het zeer zeker niet. Toch hangt er simpelweg te weinig werk en te veel van hetzelfde. Het zijn schilderijen die lekker geschilderd zijn, maar qua beeld niet genoeg weten te boeien om er echt lang naar te kijken. Zijn tekeningen zijn aardig, maar missen een scherpheid. Zijn videowerk is prima en zijn foto’s ook, maar het mist allemaal wat. Het mist diepgang. Het werk wat er wel toe doet, de Manet, is niet eens te zien in de tentoonstellingsruimte. Dat is erg jammer. Het is het allemaal gewoon net niet.
Is het dan slecht? Nee dat zeker niet. Zoals al gezegd is het duidelijk iemand die lekker kan tekenen en schilderen. Dat het meeste werk niet lekker uit de verf weet te komen heeft misschien meer te maken met het onderwerp en de ruimte dan met de capaciteiten van de kunstenaar. Zijn Manet-werk weet namelijk wel direct te boeien op meerdere lagen.
Antonis Pittas
In The Bakery is het werk van Antonis Pittas te zien onder de titel ‘Shame On You’. Nu is The Bakery niet echt een grote ruimte waar je veel zou kunnen doen, maar Pittas weet uitstekend gebruik te maken van de beperkte ruimte en de belichting aldaar. Het is dodelijk eenvoudig maar ook dodelijk scherp in zijn uitvoering. Maar waar het nu eigenlijk precies over gaat is niet helemaal duidelijk. Daarvoor is er dan toch net iets te weinig werk te zien.
Morgen is de laatste dag, ga vooral zelf even kijken.
Laat een reactie achter;