Ik moet eerlijk toegeven, ik vraag me ook wel eens af waarom kunst zo duur is. Zo vraagt Erik van Lieshout (1968) zich ook af of 30.000 euro voor een tekening, ook al is deze 5 meter, niet iets te veel van het goede is. Deze week is er ook een tekening van Rafael die twee miljoen moet gaan opleveren. Al gaan modernisten zoals Cezanne, Rohtko, Pollock en Mondriaan nog voor veelvouden daarvan. Natuurlijk krijgt een galerie de helft van die 30.000 euro voor een tekening van Van Lieshout en meestal krijgen de kopers ook nog wat korting. Maar toch, 30.000 euro voor een tekening op papier.
In de film Janus gaat Van Lieshout de discussie aan met de mensen uit de volksbuurt Rotterdam Zuid. Die maken ook wel eens een schilderijtje, soms ook naakt. Dat signeren ze dan ook en hangen ze trots aan de muur. Kunstenaar zijn ze niet, maar ze maken wel dingen als een hondje. Die mensen zijn daar dan heel blij mee. Maar wat is de waarde daarvan?
Het zijn allemaal vragen die horen bij de positie van de kunstenaar die Erik van Lieshout op een persoonlijke en directe manier, zonder enige vorm van sarcasme maar met gevoel voor ironie, laat zien.
Tekening die gebaseerd is op de positie van Van Lieshout in de wijk.
En werken op papier die van een zelfde mentaliteit spreken, wat is de positie van de kunstenaar in de huidige beeldcultuur met alle politieke betekenissen die eraan kleven.
Alles bij elkaar een erg kritische tentoonstelling en daardoor ook inspirerend. Zijn directe aanpak van problemen die breder spelen dan hemzelf spreekt voor hem als kunstenaar. Toch weet hij ervoor te zorgen dat het nergens te persoonlijk wordt of te flauw. Hij weet beladen thema’s uit de kunstwereld op een prettige manier ter discussie te stellen, en dat gebeurt niet zo vaak. Daardoor is zijn werk niet het gebruikelijk geruststellende kunstenkunst. Een aanrader dus.
De tentoonstelling van Erik van Lieshout is nog te zien tot en met 14 januari bij Annet Gelink te Amsterdam
Fijn dat er zelfs in Nederland dure tekeningen worden verkocht, want het is bij Erik niet zo dat de loop en de rek er echt uit is maar toch heb ik de galeriehoudster wel eens horen beweren dat kunst in Nederland echt niet boven de 20.000 euro moet uitkomen anders verkoop je t niet. wellicht zijn er toch wat internationale spelers in de verzamelwereld die naar A
msterdam trekken om werk van Van Lieshout aan te schaffen, bijvoorbeeld omdat ze al drie keer hun neus hadden gestoten op een van de Art Basels.
@Hans, Ik weet alleen niet of de tekening ook daadwerkelijk in Nederland verkocht werd voor dat bedrag ;). Al zal de analyse verder heel goed mogelijk kunnen zijn.
Dag Niek en Hans, deze analyse is denk ik toch niet juist is. Er zijn wel degelijk heel veel Ned. verzamelaars die boven de 20.000 gaan. En dat zijn echte liefhebbers… En Basel en anders top
beurzen is het vaak een mix van liefde voor, maar ook voor the money; ‘BASEL speculanten’
Overigens knap hoe Erik nog immer ‘saboteert en weer creeert’; over mechanismen in daily life, en ook over onze vakwereld. Top ! Nu dus over de altijd vragen oproepende ‘prijs/kwaliteit verhouding. Erik blijf tackelen !
@Marc, Ik geloof het direct als jij het zegt. 🙂
En inderdaad, erg sterk werk van Erik van Lieshout. Ik denk dat ik eerdaags nog een keer ga om de film rustig helemaal te zien.
Laat me weten wanneer, dan ga ik mee!
@Rosa,
Wordt waarschijnlijk in het nieuwe jaar pas weer. Maar zal je op de hoogte houden (als ik er aan denk en zo 😉 )