Annet Gelink Gallery; Dick Verdult – Internet and Elvis Will Never Die

Alweer anderhalf jaar geleden toonde Dick Verdult (1954) hoe hij een museale ruimte naar zijn hand zette. Dat deed hij met succes, de white cubes waren ineens niet zo wit meer. Maar toch, de presentatie zoals die nu bij Annet Gelink te zien is doet er nog een paar schepjes bovenop.

Als je binnenkomt valt allereerst op dat het donker is, althans, soms. Er draaien meerdere projectoren en er is van alles te horen. Geluiden van hem zelf op band, percussie instrumenten en pratende mensen. Dan flitsen daar weer een stel trechters aan… en daar ineens een filmprojectie op iets wat lijkt op een motorkap. Dan flitst daar weer een lamp. Een spot gaat aan en uit.

Dat klinkt bijna alsof de tentoonstelling verzand in een totale chaos maar dit is niet het geval, het is een geconstrueerde chaos waar de dingen precies komen op het moment dat ze moeten komen. Het is een multimediale totaalinstallatie, een gesamtskunstwerk van Verdult in zijn eentje.

Daar waar het Abbenmuseum nog een plechtige atmosfeer bleef behouden is dat in de galerie niet aan de orde. Natuurlijk is het nog steeds een kunstcontext maar het werk van Verdult is zo heftig dat je die snel vergeet. Kunst die niet kunst is maar een totaal ervaring. Een ervaring die over de top is, die verward en je met lege handen achter laat.

Dan loop je naar buiten en de wereld ziet er ineens een stuk inzichtelijker uit dan de wereld van Verdult.

Dick Verdult – Coventry 25,05,82 – Relief, hout en verf, 55x80x20cm

Dick Verdult Overzicht

Dick Verdult Overzicht

Dick Verdult – Spoiler

Dick Verdult – Bekkenlamp – 45x35x13cm Hout, canvas, cymbal en ledverlichting

Dick Verdult – Li Arbey Oswal – 100x35x130cm Tweezijdige lichtbox met twee afbeeldingen (Harvey Lee Oswald aan de ene zijde en iemand van Abu-Ghraib gevangenis

Dick Verdult – Blauwe Zadel Lamp – 84x55x14cm Licht, zink, vinyl en hout

Is nog te zien tot en met 30 juni bij Annet Gelink Gallery te Amsterdam.