Akinci; Imogen Stidworthy – Sacha

Het overkomt me wel vaker, ineens tref je iets met een enorme helderheid. Alles klopt en is op zijn plek in de ruimte. Maar vraag me niet waar het over gaat. De betekenis onthuld zich niet direct, toch voel je dat het klopt.

Het werk van Imogen Stidworthy (1963) doet dat ook. Bij binnenkomst tref je twee filmprojecties. De ene is op een zwart doek geprojecteerd en lijkt een driedimensionale rendering van een stel bomen en iets wat een straat zou kunnen zijn. De andere projectie wordt op een wand geprojecteerd. Het toont iemand met een koptelefoon die aan het mompelen is een een hand op een toetsenbord.

Na het zien van de projecties hangt een A4-tje met een transcriptie van het gemompel. Aan het eind dan nog een ets en een werk in een lichtbak.

Bij nadere bestudering blijkt alles een 3D scan te zijn. In het geval van de lichtbak is de naam een coördinaat voor een plaats nabij een kerk in Liverpool. Deze duidingen in materiaal en titel laten als iets meer de spanning tussen absolute en relatieve waarden zien. De transcriptie van het gemompel doet ook vermoeden dat het gaat om dingen van een geheel of een onderdeel van betekenis.

Helemaal helder in betekenis wordt het niet maar het levert wel opmerkelijke beelden op die blijven zeuren in je hoofd, op zoek naar een zekere duiding.

Imogen Stidworthy Overzicht

Imogen Stidworthy – Scan – 4,22minuten HDfilm, 3D laser navigatie sequentie

Imogen Stidworthy – Sacha – 6,00minuten HDfilm met 3 geluidsporen

Imogen Stidworthy – Sacha – 6,00minuten HDfilm met 3 geluidsporen (A4)

Imogen Stidworthy – 53, 27′, 46,67″ 22 N, 2, 59′, 10×35″ 22 W – 110x220cm Duratrans, 3D laser scan en lichtbak

Imogen Stidworthy – Traumatised Materials (Brick) – 37x56cm 3D laser ets

De tentoonstelling is nog te zien tot en met 16 februari bij Akinci te Amsterdam