Ieder jaar geeft Viewmaster projects een videokunstenaar de opdracht om een werk te maken dat past bij de vuurtoren. Een film van 360 graden en tevens een baken in de nachten. De film is dan vervolgens drie kwart jaar te zien.
Dit keer was het Saskia Olde Wolbers (1971) die gevraagd is een film te maken voor deze lastige locatie. Haar film is opgesplitst in twee delen, een sonogram en een karakteristiek sferisch deel waarvan je eigenlijk niet helemaal kunt zien waar je eigenlijk naar kijkt. Het maakt het een raadselachtig geheel, het ene moment zie je een sonar, het andere moment een kleurrijk bewegend beeld. Bijna net als een echte vuurtoren waar de lichten aangeven wat de positie is van het schip op zee. Soms is er licht, soms is het er duister…
Voor meer informatie, klik hier.
Laat een reactie achter;